Η ιστορία του Ρεξ

Την πρώτη μέρα του Μάρτη βρήκαμε στην αυλή του σχολείου μας ένα μικρό λυκάκι. Ήρθε στην πόλη μας από το μεγάλο δάσος γιατί βαρέθηκε να είναι πάντα ο κακός στα παραμύθια που λένε οι μεγάλοι στα παιδιά και γιατί ήθελε να γνωρίσει τον τρόπο της ζωής των μικρών . Αποφασίσαμε λοιπόν να το υιοθετήσουμε και κάθε μέρα ένας ή μία από εμάς το φιλοξενεί στο σπίτι του. Τις όμορφες στιγμές που περνάμε μαζί τις γράφουμε σ' ένα ημερολόγιο για να τις θυμόμαστε όταν το λυκάκι θα έχει φύγει από κοντά μας.
Ξεχάσαμε να σας πούμε πως του δώσαμε και όνομα .
Το λένε Ρεξ!

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Μια μέρα με το Μάριο

Τρίτη 12 Απριλίου 2011

Σήμερα με πήρε στο σπίτι του ο Μάριος. Πριν βγούμε από το σχολείο ο Μάριος με έκρυψε κάτω από το μπουφάν του και μόλις ήρθε η μαμά του εγώ ξεπετάχτηκα και την τρόμαξα. Μόλις πήγαμε στο σπίτι ο Μάριος έβγαλε τα παπούτσια του, έπλυνε τα χέρια του και έδειξε τα μαθήματά του στη μαμά του. Μέσα σε δύο λεπτά τα είχε τελειώσει όλα του τα μαθήματα. Μετά φάγαμε και είδαμε τηλεόραση. Περίπου στις τέσσερις η ώρα πήγαμε στον υπολογιστή και παίξαμε ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι που λέγεται goal united. Το πήγαμε από το επίπεδο δύο στο τρία. Σε λίγο ο Μάριος πήγε στα αγγλικά και με άφησε να φυλάω σκοπιά!!! Όταν ήρθε από τα αγγλικά είχε μαζί του το Σάββα, ένα άλλο παιδάκι που με είχε φιλοξενήσει πιο πριν. Ο Σάββας και ο Μάριος έπαιξαν ποδοσφαιράκι. Κανένας δεν ήθελε να πάρει τον Άρη και έπαιξαν πέτρα, ψαλίδι, χαρτί. Ο Σάββας νίκησε τον Μάριο και πήρε τον ΠΑΟΚ, ενώ ο Μάριος τον Άρη. Α! Ξέχασα να σου πω αγαπημένο μου ημερολόγιο, ότι εγώ ήμουν το κοινό. Τελικά ο Σάββας νίκησε για πρώτη φορά τον Μάριο 7-5. Πριν αρχίσει ο αγώνας ο μπαμπάς του Μάριου μπήκε σπίτι. Στις οκτώ παρά τέταρτο ο Μάριος πήγε στο τζούντο και δυστυχώς με άφησε πάλι να φυλάω σκοπιά!!! Όταν ο Μάριος γύρισε έκανε ένα ζεστό μπανάκι και έφαγε. Ήταν πάρα πολύ κουρασμένος γιατί λέει πως έκαναν αγωνιστική προπόνηση. Έπλυνε τα δόντια του και πέσαμε για ύπνο.

REX ΡΕΞ REX
ΡΕΞ+ΜΑΡΙΟΣ