Η ιστορία του Ρεξ

Την πρώτη μέρα του Μάρτη βρήκαμε στην αυλή του σχολείου μας ένα μικρό λυκάκι. Ήρθε στην πόλη μας από το μεγάλο δάσος γιατί βαρέθηκε να είναι πάντα ο κακός στα παραμύθια που λένε οι μεγάλοι στα παιδιά και γιατί ήθελε να γνωρίσει τον τρόπο της ζωής των μικρών . Αποφασίσαμε λοιπόν να το υιοθετήσουμε και κάθε μέρα ένας ή μία από εμάς το φιλοξενεί στο σπίτι του. Τις όμορφες στιγμές που περνάμε μαζί τις γράφουμε σ' ένα ημερολόγιο για να τις θυμόμαστε όταν το λυκάκι θα έχει φύγει από κοντά μας.
Ξεχάσαμε να σας πούμε πως του δώσαμε και όνομα .
Το λένε Ρεξ!

Σάββατο 2 Απριλίου 2011

Η μέρα με την Αγγελίνα

10 Μαρτίου 2011

Σήμερα με πήρε η Αγγελίνα. Όταν φτάσαμε στο σπίτι της, με πήγε στο δωμάτιό της και με σύστησε στη λιονταρίνα της. Αργότερα έκανε τα μαθήματά της και εμένα με άφησε στο σαλόνι να παίξω. Όταν τα τελείωσε ήρθε να παίξουμε. Στις 6 το απόγευμα έπρεπε να πάει κολυμβητήριο αλλά εμένα, επειδή νύσταζα, με άφησα σ' ένα μαξιλάρι να κοιμηθώ. Όταν ξύπνησα, είδα ένα μικρό κοριτσάκι να με κοιτάζει παραξενεμένο. Ήταν η μικρή αδερφή της Αγγελίνας, η Έλλη. Στην αρχή με φοβόταν αλλά μετά με συνήθισε και έπαιξε μαζί μου. Εγώ και η Αγγελίνα φάγαμε βραδινό, πλύναμε τα δόντια μας, διαβάσαμε ένα βιβλίο και με πήγε στο κρεβάτι για ύπνο.
Πέρασα πολύ ωραία, μη σας πω φανταστικά.

ΡΕΞ