Η ιστορία του Ρεξ

Την πρώτη μέρα του Μάρτη βρήκαμε στην αυλή του σχολείου μας ένα μικρό λυκάκι. Ήρθε στην πόλη μας από το μεγάλο δάσος γιατί βαρέθηκε να είναι πάντα ο κακός στα παραμύθια που λένε οι μεγάλοι στα παιδιά και γιατί ήθελε να γνωρίσει τον τρόπο της ζωής των μικρών . Αποφασίσαμε λοιπόν να το υιοθετήσουμε και κάθε μέρα ένας ή μία από εμάς το φιλοξενεί στο σπίτι του. Τις όμορφες στιγμές που περνάμε μαζί τις γράφουμε σ' ένα ημερολόγιο για να τις θυμόμαστε όταν το λυκάκι θα έχει φύγει από κοντά μας.
Ξεχάσαμε να σας πούμε πως του δώσαμε και όνομα .
Το λένε Ρεξ!

Σάββατο 2 Απριλίου 2011

Παρεούλα με την Αναστασία

16 Μαρτίου 2011

Σήμερα με πήρε η Αναστασία. Όταν φτάσαμε στο σπίτι της, φάγαμε φακές. Μετά είδαμε λίγο τηλεόραση. Ύστερα μ' έβαλε για ύπνο. Όταν ξύπνησα, με ακούμπησε στο κρεβάτι της γιατί έπρεπε να κάνει τα μαθήματά της. Έκανε ένα διάλειμμα και πήγαμε στη βιβλιοθήκη να δούμε τηλεόραση. Όταν τελείωσε αυτό που είδαμε, συνέχισε τα μαθήματά της. Όταν τα τελείωσε, με πήρε στην αγκαλιά της και με χάιδευε για πολλή ώρα. Πραγματικά το ευχαριστήθηκα!!
Αργότερα ο μπαμπάς της, ο Γιώργος, μας έφτιαξε το βραδινό μας. Ήταν πολύ νόστιμο! Μετά μου διάβασε ένα βιβλίο και πέσαμε για ύπνο.

ΡΕΞ