Η ιστορία του Ρεξ

Την πρώτη μέρα του Μάρτη βρήκαμε στην αυλή του σχολείου μας ένα μικρό λυκάκι. Ήρθε στην πόλη μας από το μεγάλο δάσος γιατί βαρέθηκε να είναι πάντα ο κακός στα παραμύθια που λένε οι μεγάλοι στα παιδιά και γιατί ήθελε να γνωρίσει τον τρόπο της ζωής των μικρών . Αποφασίσαμε λοιπόν να το υιοθετήσουμε και κάθε μέρα ένας ή μία από εμάς το φιλοξενεί στο σπίτι του. Τις όμορφες στιγμές που περνάμε μαζί τις γράφουμε σ' ένα ημερολόγιο για να τις θυμόμαστε όταν το λυκάκι θα έχει φύγει από κοντά μας.
Ξεχάσαμε να σας πούμε πως του δώσαμε και όνομα .
Το λένε Ρεξ!

Σάββατο 2 Απριλίου 2011

Μια μέρα με την Πόλυ

28 Μαρτίου 2011

Σήμερα με πήρε η Πόλυ. Όταν πήγαμε στο σπίτι της, η μαμά της, η Βίκη, μας ετοίμασε να φάμε κάτι. Όταν πήγε η Πόλυ να με δείξει στη μαμά της, τρόμαξε. Μετά το φαγητό η Πόλυ πήγε να κάνει τα μαθήματά της. Εμένα με είχε δίπλα της. Μόλις η Πόλυ τέλειωσε τα μαθήματά της, κολλήσαμε αυτοκόλλητα στο άλμπουμ της Patty. Με άφησε να κολλήσω κι εγώ ένα αυτοκόλλητο. Μετά ήρθε η κοπέλα που προσέχει την Πόλυ, η Εύη. Είναι κι αυτή δασκάλα και υιοθετούν στην τάξη της ένα άλλο λυκάκι, τη Λίζα, μου το είπε η Πόλυ. Τέλος πάντων, μετά παίξαμε με τις τέμπερες και μετά διαβάσαμε, είδαμε τηλεόραση και παίξαμε NITENDO της Πόλυς. Μετά εγώ, η Εύη και η Πόλυ παίξαμε επιτραπέζια και κάναμε πολλά άλλα πράγματα. Α, να μην ξεχάσω ότι στα επιτραπέζια νικούσα πάντα. Στις εννιά η ώρα πήγαμε για ύπνο, η Πόλυ μου διάβασε το υπόλοιπο από το παραμύθι: " Μελωδία, η νεράιδα της μουσικής". Όταν τελείωσε το παραμύθι, είπαμε καληνύχτα και κοιμηθήκαμε.
Πέρασα τέλεια, φανταστικά και πολύ ωραία με την Πόλυ και την Εύη. Ελπίζω να τις ξαναδώ κάποτε, ειδικά την Εύη, γιατί μόλις τη γνώρισα.

ΡΕΞ