Η ιστορία του Ρεξ

Την πρώτη μέρα του Μάρτη βρήκαμε στην αυλή του σχολείου μας ένα μικρό λυκάκι. Ήρθε στην πόλη μας από το μεγάλο δάσος γιατί βαρέθηκε να είναι πάντα ο κακός στα παραμύθια που λένε οι μεγάλοι στα παιδιά και γιατί ήθελε να γνωρίσει τον τρόπο της ζωής των μικρών . Αποφασίσαμε λοιπόν να το υιοθετήσουμε και κάθε μέρα ένας ή μία από εμάς το φιλοξενεί στο σπίτι του. Τις όμορφες στιγμές που περνάμε μαζί τις γράφουμε σ' ένα ημερολόγιο για να τις θυμόμαστε όταν το λυκάκι θα έχει φύγει από κοντά μας.
Ξεχάσαμε να σας πούμε πως του δώσαμε και όνομα .
Το λένε Ρεξ!

Σάββατο 2 Απριλίου 2011

Παρέα με την Εύα

22 Μαρτίου 2011

Σήμερα με πήρε η Εύα. Όταν πήγαμε στο σπίτι της, φάγαμε κεφτεδάκια και είδαμε λίγη τηλεόραση. Μετά από λίγο ξύπνησε και ο αδελφός της, ο Χρήστος. Εμείς οι τρεις παίξαμε κρυφτό. Ύστερα από λίγη ώρα γύρισε ο αδελφός της Εύας, ο Άγγελος. Η Εύα έπρεπε να κάνει τα μαθήματά της. Όταν τελείωσε, φώναξε το σκυλί της, τη Δάφνη να με μυρίσει. Μετά η Εύα έπρεπε να πάει στη μουσική και με πήρε μαζί της. Όταν γυρίσαμε, η μαμά της Εύας, η Κωνσταντίνα, μας έδωσε να φάμε. Η μαμά της Εύας μας είπε ότι είναι αργά και πήγαμε να κοιμηθούμε. Πριν κοιμηθούμε της εμπιστεύτηκα ένα μυστικό: ότι είμαι Άρης.
Πέρασα φανταστικά!!!

ΡΕΞ