Η ιστορία του Ρεξ

Την πρώτη μέρα του Μάρτη βρήκαμε στην αυλή του σχολείου μας ένα μικρό λυκάκι. Ήρθε στην πόλη μας από το μεγάλο δάσος γιατί βαρέθηκε να είναι πάντα ο κακός στα παραμύθια που λένε οι μεγάλοι στα παιδιά και γιατί ήθελε να γνωρίσει τον τρόπο της ζωής των μικρών . Αποφασίσαμε λοιπόν να το υιοθετήσουμε και κάθε μέρα ένας ή μία από εμάς το φιλοξενεί στο σπίτι του. Τις όμορφες στιγμές που περνάμε μαζί τις γράφουμε σ' ένα ημερολόγιο για να τις θυμόμαστε όταν το λυκάκι θα έχει φύγει από κοντά μας.
Ξεχάσαμε να σας πούμε πως του δώσαμε και όνομα .
Το λένε Ρεξ!

Σάββατο 2 Απριλίου 2011

Στο σπίτι του Γιάννη

29 Μαρτίου 2011

Σήμερα με πήρε ο Γιάννης. Όταν φτάσαμε στο σπίτι του, φάγαμε πατάτες με κρέας. Μετά πήγε να παίξει Wii και να παίξω κι εγώ. Ύστερα έκανε τα μαθήματά του. Μετά από αρκετή ώρα ήρθε στο σπίτι του μια κυρία για να κάνει γερμανικά. Ήθελα να κάνω κι εγώ, αλλά μου γνώρισε το σκυλάκι του και μας έβαλε να κοιμηθούμε. Όταν τελείωσε τα γερμανικά, μου έδειξε τις αφίσες που είχε του ΠΑΟΚ. Μετά πήγαμε στη γιαγιά του και έπαιξε μπάλα. Μετά κατέβηκε στο σπίτι του και φάγαμε δημητριακά με γάλα. Διαβάσαμε και το βιβλίο " Το ημερολόγιο ενός σπασίκλα".
Πριν κοιμηθούμε του είπα ότι είμαι ΠΑΟΚ και εκείνος το ίδιο.
Πέρασα τέλεια με το Γιάννη!!!!

ΡΕΞ